Świąd: objawy i leczenie u dorosłych i dzieci z świądem

Choroba ma alergiczny charakter pochodzenia, leczenie odbywa się za pomocą leków przeciwhistaminowych.

Przyczyny świądu

Choroba jest często diagnozowana u dzieci poniżej 5 roku życia i pacjentów po 50 roku życia. Podstawą mechanizmu rozwoju choroby jest alergia pokarmowa..

Świąd u dzieci najczęściej pojawia się ze względu na zwiększoną wrażliwość organizmu na białko mleka matki lub krowy. Ale reakcja alergiczna może wystąpić w przypadku takich pokarmów:

• cytrus;
• czekolada;
• jajka
• Truskawka;
• ryba;
• kochanie;
• pikantne potrawy.

Predyspozycje do świądu występują u pacjentów z następującymi chorobami: skaza wysiękowa, dysbioza, inwazje robaków pasożytniczych, dyskinezy żółciowe, cukrzyca, przewlekłe zapalenie wątroby, guzy, marskość wątroby.

Czynnikami prowokującymi są ukąszenia owadów i zaburzenia układu nerwowego (na przykład neurastenia).

Objawy świądu

• swędzenie, które ma charakter napadowy;
• wysypka jest zlokalizowana na powierzchniach prostowników kończyn, na twarzy, głowie, pośladkach i tułowiu;
• wysypki na skórze w postaci pęcherzy, grudek, guzków.

Wysypka może przypominać pokrzywkę, osiągając 15 mm średnicy. Choroba przechodzi przez 3 etapy rozwoju: pęcherzyki, erozję i skorupy.

Wysypka ze świądem nie rozprzestrzenia się na błony śluzowe.

Klasyfikacja

Istnieją 4 odmiany świądu:

Objawy świądu zależą od jego rodzaju.

Świąd u dzieci

Dzieci w wieku od 6 miesięcy do 5 lat, które są podatne na reakcje alergiczne lub u których w przeszłości występowała skaza wysiękowa, są podatne na tę chorobę. Inną nazwą tej choroby jest strofulus.

Świądowi dzieci towarzyszą takie objawy:

• pojawienie się guzowatych wysypek o wielkości 3-5 mm;
• pośrodku każdego guzka znajdują się bąbelki z przezroczystą cieczą w środku;
• wysypka zawsze ma wyraźny zarys;
• pojawia się silne swędzenie;
• dziecko odczuwa ból głowy, temperatura ciała wzrasta.

Ponieważ świąd u dzieci towarzyszy silnemu swędzeniu, okruchy stają się drażliwe, kapryśne i płaczliwe, a jakość snu pogarsza się..

Świąd dzieci pojawia się na twarzy, tułowiu i prostownikach kończyn. Czasami wysypki można zobaczyć na dłoniach i podeszwach.

Ten rodzaj choroby może niezależnie ustąpić, jeśli produkty alergenów zostaną wyłączone z diety dziecka.

Bez leczenia świąd przechodzi w osobę dorosłą. U dzieci skóra staje się sucha, powiększają się pachwinowe i udowe węzły chłonne.

Świąd u dorosłych

Choroba rozwija się głównie u kobiet w wieku 30–40 lat. Może mieć ostry lub przewlekły przebieg.

Świąd dorosłych rozwija się jako powikłanie formy dziecięcej lub w przebiegu cukrzycy, zaburzeń układu pokarmowego lub nowotworów złośliwych.

Objawy są następujące:

• wysypki guzkowe na plecach, pośladkach, brzuchu i powierzchni prostowników kończyn (rzadko dotyczy to twarzy);
• gęste grudki o kształcie stożkowym lub półkulistym o kolorze ciemnoczerwonym do 5 mm;
• bardzo swędzące, jasne czerwone grudki.

Jeśli choroba ma przewlekły przebieg, u pacjenta zdiagnozowano zaburzenia nerwicowe.

Istnieją odmiany dorosłego świądu - śliwki Benje i śliwki Hyde. Kobiety w wieku powyżej 40 lat są podatne na te formy choroby..

Przewodnik jest rzadki. Choroba występuje na tle zaburzeń nerwowych, po ukąszeniach owadów, z powodu zaburzeń metabolicznych, problemów z wątrobą i pęcherzykiem żółciowym.

Węzłowy świąd

Węzłowy świąd występuje rzadko, głównie u mężczyzn w wieku powyżej 40 lat. Oznaki:

• duże guzki, do 2 cm średnicy;
• wysypki powstają głównie na powierzchniach prostowników przedramion i nóg, rzadziej - na rękach i tułowiu;
• sferyczne guzki, ciemnoczerwone.

Węzłowy świąd charakteryzuje się długim przebiegiem.

Świąd starczy

Świąd starcze występuje u mężczyzn w wieku powyżej 70 lat. Nazywa się to również starczym. Pacjent obawia się silnego swędzenia, a skóra staje się sucha.

Przyczynami tej choroby są choroby układu hormonalnego, zaburzenia metaboliczne i miażdżyca.

Który lekarz leczy świąd??

Jeśli świąd jest wart odwiedzenia, dermatolog. Jeśli świąd jest spowodowany naruszeniem przewodu pokarmowego, konieczna jest dodatkowa konsultacja z gastroenterologiem, jeśli choroba powstała na tle patologii endokrynologicznych, należy skontaktować się z endokrynologiem.

Diagnostyka

Dermatolog może postawić diagnozę na podstawie badania wzrokowego i dermatoskopii wysypki. Jeśli istnieje podejrzenie, że występuje infekcja, przeprowadza się skrobanie w celu zidentyfikowania patogenu i wyboru skutecznej terapii przeciwbakteryjnej.

Zapalenie świądu w ciąży, podobnie jak u dzieci, może być spowodowane przez robaki pasożytnicze, dlatego konieczne jest badanie pod kątem inwazji robaków pasożytniczych.

Diagnoza polega nie tylko na diagnozie, ale także na identyfikacji przyczyny choroby. Najczęściej pacjentowi przepisuje się analizę kału w celu wykrycia jaj robaków pasożytniczych i analizę dysbiozy jelitowej. Czasami mogą być potrzebne dodatkowe badania:

• USG wątroby i trzustki;
• testy wątroby;
• badanie enzymów trzustkowych.

Podczas diagnozy ważne jest, aby odróżnić wysypkę podczas świądu od wysypki z atopowym zapaleniem skóry, świerzbem i toksykodermą. Guzkowa postać choroby jest podobna do liszaja płaskiego.

Leczenie świądu

Leczenie świądu należy rozpocząć od diety. Jest to szczególnie ważne dla dzieci. Dieta jest wybierana przez alergologa na podstawie wieku dziecka. W przypadku starszych dzieci pokazano dietę, w której przeważają sfermentowane produkty mleczne, warzywa, owoce, gotowana wołowina i oliwa z oliwek.

Następujące pokarmy powinny być wyłączone z diety dorosłych:

• alkohol;
• czekolada i słodycze;
• ciastka;
• kawa i mocna herbata;
• pikantne i pikantne potrawy.

Dobrze jest pić dużo płynów, jeść warzywa i owoce.

Jeśli po diagnozie wykryte zostaną choroby zakaźne, na przykład zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok, zapalenie migdałków, a także dysbioza jelitowa lub choroby przewodu pokarmowego, to w tym samym czasie, co leczenie świądu, należy się ich pozbyć.

Leczenie należy rozpocząć po zidentyfikowaniu i wyeliminowaniu przyczyny choroby..

Terapia może się różnić w zależności od rodzaju choroby. W przypadku świądu u dzieci podstawą leczenia są takie leki:

• leki przeciwhistaminowe - Suprastin, Tavegil, Clemastine i Diazolin;
• środki uspokajające - Waleriana;
• enzymy - Mezim;
• witaminy A, B i C;
• preparaty wapniowe;
• maści na bazie cynku;
• hormonalne kremy i maści.

Wśród środków ludowych pomagają kąpiele z igłami, wywar z rumianku, sznurek i kora dębu. Ten zabieg jest odpowiedni dla świądu dorosłego i starczego.

Po otwarciu pęcherzyków należy je przykryć jaskrawą zielenią, aby nie zarazić.

W tworzeniu skorup konieczne jest stosowanie maści Geocorton lub Lokacorten.

Węzełkowa postać świądu jest trudna do wyleczenia. Terapia jest poważniejsza:

• leki przeciwhistaminowe wewnątrz i na zewnątrz (żel Fenistil);
• ogólne środki wzmacniające - glukonian wapnia;
• kremy kortykosteroidowe - Elokom, Lorinden S, Advantan;
• miejscowe sterydy miejscowo - Deoksymetazon, Fludroxycortid;
• przeciwświądowi mówcy z mentolem lub anesteziną.

W ciężkich przypadkach choroby guzki są rozdrobnione za pomocą hydrokortyzonu lub deksametazonu, zwilżone chloretylem lub potraktowane ciekłym azotem. Duże przedmioty, które się nie leczą, są usuwane przez diatermocoagulację lub kriodestrukcję..

Oprócz leczenia farmakologicznego skuteczne są również procedury fizjoterapii tej choroby:

• magnetoterapia;
• Uralski okręg federalny;
• prądy diadynamiczne;
• ultradźwięk;
• laseroterapia;
• fonoforeza z hydrokortyzonem;
• inductothermy.

Najlepszy efekt to promieniowanie ultrafioletowe, a także letnie wakacje na wybrzeżu. Jeśli nie ma sposobu, aby dostać się do morza, warto wziąć kąpiele z solą morską.

Powikłania

Powikłania choroby świądu są następujące:

• atopowe zapalenie skóry;
• świądowy wyprysk;
• zapalenie kości i szpiku, zapalenie mieszków włosowych;
• pirodermina;
• furunculosis;
• chłoniak skóry.

Najczęściej powikłania powstają w wyniku czesania i infekcji ran.

Zapobieganie

Środki zapobiegawcze w przypadku świądu obejmują wykluczenie tych czynników, które mogą powodować chorobę. Należy unikać kontaktu z alergenami, a choroby zakaźne należy leczyć w odpowiednim czasie..

Inne środki zapobiegawcze:

• dobrze się odżywiaj, przestrzegaj hipoalergicznej diety;
• wzmocnić odporność;
• unikać stresujących sytuacji;
• dbaj o skórę, używaj tylko wysokiej jakości kosmetyków.

Aby zapobiec świądowi u niemowląt w czasie ciąży, kobieta nie powinna jeść pokarmów, które mogą wywoływać alergię u dziecka. Nie jedz dużo czekolady, owoców cytrusowych, jajek, ryb, wieprzowiny, słonych potraw.

Świąd może pojawić się u absolutnie zdrowej osoby, która wcześniej nie wykazywała reakcji alergicznych. Przy pierwszych objawach należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Świądowa wysypka

W rozwoju choroby w dzieciństwie czynnikami prowokującymi są uczulenie na żywność, leki, alergeny domowe, ukąszenia owadów (komary, kleszcze, robaki, pchły), a także zaburzenia trawienne (w tym wrodzone fermentopatie), robaki pasożytnicze i infekcje pasożytnicze, autointoksykacja, szczepienia zapobiegawcze, ogniska infekcji.

U dorosłych najważniejsze jest działanie endogennych alergenów powstających w przewlekłym przewodzie pokarmowym (niestrawność czynnościowa, zespół jelita drażliwego, wrzód trawienny, zapalenie wątroby, zapalenie pęcherzyka żółciowego, marskość wątroby), zaburzenia endokrynologiczne (cukrzyca, nadczynność tarczycy, bolesne miesiączkowanie, torbiele jajników ), a także różnych zatruć, zaburzeń pokarmowych, naczyniowo-naczyniowych, infekcji robaków pasożytniczych, chorób układu nerwowego i procesów autoimmunologicznych. Świąd dorosły może być przejawem niespecyficznej reakcji, która rozwinęła się na tle chorób krwi (limfogranulomatoza, białaczka limfocytowa), procesów paraneoplastycznych, chorób ogólnoustrojowych, ciąży, fotouczulenia, stresu psychicznego, ukąszeń owadów.

• L28.1 Świąd węzełkowy
• L28.2 Inny świąd
  • Prosty świąd
  • Świąd pigmentowy
  • Przewlekły świąd wielopostaciowy
• L50.8 Inna pokrzywka
  • Pokrzywka grudkowa
• L57.8 Inne zmiany skórne wynikające z przewlekłego narażenia na promieniowanie niejonizujące
  • Słoneczna śliwka
• O26.9 Stan ciąży, nie określony
  • Świąd w ciąży

Świąd

Zaczyna się rozwijać w pierwszym roku życia dziecka, ale najbardziej wyraźne objawy choroby obserwuje się w wieku od 2 do 8 lat. Podstawowymi elementami morfologicznymi na skórze są pęcherze o wielkości od 2 do 10 mm, w których środkowej części znajduje się guzek zwieńczony pęcherzykiem (seropapule). Na tle intensywnego swędzenia pojawiają się pierwsze erupcje pokrzywki, w środku których gęste seropapsułki wielkości ziarna prosa z małym bąbelkiem w wierzchołku tworzą obrzęk rumieniowy. Blister znika po 6-12 godzinach. W wyniku wydalania grudki infiltrują, a w miejscu pęcherzyków tworzą się skorupy krwotoczne. Istnieją również niezależne seropapsułki otoczone małą koroną przekrwienia, ale bez pęcherzy u podstawy, a także elementy urtikarny bez grudek i pęcherzyków.

Wysypki i swędzenie występują napadowo i są zlokalizowane symetrycznie na skórze powierzchni prostowników kończyn, tułowia, pośladków, dłoni i podeszew, rzadziej na skórze twarzy i skóry głowy. Podczas ataku wysypki obserwuje się intensywne swędzenie, szczególnie wieczorem i wieczorem, co prowadzi do zaburzeń snu, drażliwości.

Czasami występuje krótkotrwały wzrost temperatury ciała do 37, 5-38ºС, zmiany w analizie klinicznej krwi (eozynofilia, niedokrwistość, może wystąpić limfocytoza, zwiększona ESR), poliadenopatia.

Prosty świąd

Ostra postać choroby charakteryzuje się pojawieniem się na skórze powierzchni prostowników kończyn górnych i dolnych, rzadziej tułowia, rozsianych półkulistych grudek o gęstej konsystencji, wielkości soczewicy, nie skłonnej do stapiania, o czerwonawo-brązowym kolorze, który z powodu obrzęku może nabrać urtikarny charakter (obrzękowe grudki) tło intensywnego swędzenia. W wyniku wydalania ich powierzchnia pokryta jest skorupami krwotocznymi, podczas których odrzuca się tymczasową pigmentację lub białawe blizny. Wysypki są poprzedzone drobnymi zaburzeniami w stanie ogólnym w ciągu 1-2 dni. Ostra postać choroby może trwać od 2 tygodni do 4 miesięcy. U pacjentów z rozdzierającym swędzeniem występują zaburzenia nerwicowe: drażliwość, bezsenność.

Przewlekła postać choroby charakteryzuje się długim nawracającym przebiegiem i manifestacją wraz z grudkowymi wysypkami ognisk lichenizacji. U osób o zwiększonej wrażliwości na promienie ultrafioletowe zaostrzenia często mają charakter sezonowy (wiosenne lub letnie formy świądu) i charakteryzują się lokalizacją wysypek w otwartych obszarach skóry.

Węzłowy świąd

Wczesna postać występuje u dzieci i młodzieży z atopowym zapaleniem skóry, zwanym czasem atopowym świądem, i towarzyszy jej nadwrażliwość skóry na różne alergeny środowiskowe, a późna postać występuje głównie u kobiet w wieku powyżej 40 lat..

Obraz kliniczny dla obu postaci charakteryzuje się obecnością monomorficznych wysypek, reprezentowanych przez izolowane duże (o średnicy od 0, 5 do 1 cm lub więcej) półkuliste lub zaokrąglone gęste grudki i węzły ostro wystające powyżej poziomu skóry. Pierwotnie elementy mają kolor normalnej skóry, a następnie stają się czerwonawo-brązowe. Powierzchnia elementów jest gładka, a następnie na powierzchni mogą pojawić się łuski lub hiperkeratotyczne i verrucous ogniska. W wyniku intensywnego napadowego swędzenia pojawiają się na nich ekskracje, pokryte skorupami krwotocznymi. Rozdzielenie elementów patologicznych często występuje przez owrzodzenie i bliznowacenie. Wysypki są zlokalizowane symetrycznie na skórze powierzchni prostowników górnych i dolnych kończyn, rzadziej - na powierzchniach zginaczy, plecach.

Chorobie towarzyszy intensywne, biopsyjne, napadowe swędzenie, nasilone po pojawieniu się wysypki, co tłumaczy się rozrostem włókien nerwowych w dotkniętych obszarach skóry. Choroba trwa przez lata i towarzyszą jej krótkie remisje..

Świąd w ciąży

Uważa się, że patogenezę wysypki atopowej inicjują zmiany w układzie odpornościowym spowodowane ciążą. Nastąpiło przesunięcie w kierunku odpowiedzi humoralnej wraz ze wzrostem aktywności Th2. Pacjenci, u których rozwinie się choroba, mogą mieć predyspozycje do atopowego zapalenia skóry, jednak 80% pacjentów zgłasza taką zmianę skóry tylko podczas ciąży. Często w rodzinie występuje atopowe zapalenie skóry.

Świąd pigmentowy

Obserwuje się go głównie u kobiet w wieku 30–50 lat. Głównymi elementami są łuszczące się czerwonawe grudki, którym towarzyszy silne swędzenie. Początkowym obszarem uszkodzenia są często szyja i górne części ciała, z których wysypki stopniowo rozprzestrzeniają się na leżące poniżej części skóry, podczas gdy elementy mogą łączyć się w ogniska siatki. Przy odwrotnym rozwoju guzków wyraźna pigmentacja pozostaje na swoim miejscu, w niektórych miejscach siatka i niewielki zanik.

Postępuje przez lata z okresowymi zaostrzeniami. Bolesny świąd często prowadzi do stanu neurotycznego.

Przewlekły świąd wielopostaciowy

Charakteryzuje się polimorficzną wysypką, składającą się z gęstych białawo-szarych guzków, czasami z pęcherzykami na szczycie pęcherzy, z wielu ekskorup i grzebieni, czasami z małymi bliznami na powierzchni. Z czasem skóra gęstnieje, staje się sucha i tworzą się płytki rozproszonego lichenizacji. Swędzenie jest rozdzierające, gorzej po jedzeniu, przed snem, podczas doświadczeń, często towarzyszy mu zwiększone pocenie się.

Wysypki są zwykle zlokalizowane na skórze fałd tułowia, pośladków kończyn górnych i dolnych oraz narządów płciowych. Położeniu na szyi, twarzy i skórze głowy, szczególnie u kobiet, może towarzyszyć świąd trądziku odporny na leczenie (świąd świądowy). Istnieją łagodne i ciężkie postacie choroby.

• W łagodnej postaci (świąd miodowy) elementy znajdują się tylko po bokach prostowników kończyn, swędzenie nie jest wyraźne. Podczas lokalizowania dermatozanu w otwartych częściach ciała konieczne jest wykluczenie działania zimnego powietrza, światła słonecznego i innych ostrych czynników meteorologicznych. Nawroty i zaostrzenia u tego gatunku występują stosunkowo rzadko..
• W ciężkiej postaci (świąd żelazisty) pospolita, swędząca wysypka obejmuje prawie całą powierzchnię ciała. Nawroty i zaostrzenia są długie, remisje są prawie nieobecne.

Słoneczna śliwka

Objawia się w dzieciństwie, zwykle u dziewcząt w wieku 10–14 lat, charakteryzuje się silnie swędzącymi grudkami i płytkami z wtórnym lichenifikacją i wypryskami głównie w otwartych obszarach ciała, ale można je zaobserwować w okolicy lędźwiowej i pośladkach. Zapalenie warg i zapalenie spojówek są częste u połowy pacjentów Tymczasowa remisja występuje zimą, podczas gdy część wysypek utrzymuje się, a zaostrzenie występuje w okresie wiosenno-letnim.

Rozpoznanie opiera się na historii i obrazie klinicznym choroby. Zgodnie ze wskazaniami i do celów diagnostyki różnicowej zalecane są następujące badania laboratoryjne:

• kliniczne badania krwi i moczu;
• chemia krwi: białko całkowite, bilirubina całkowita, ALT, AST, fosfataza alkaliczna, kreatynina, mocznik, glukoza;
• analiza kału jaja robaka;
• diagnostyka serologiczna chorób pasożytniczych - wykrywanie przeciwciał przeciwko antygenom Giardia, glistom, opisthorchis itp..
• badanie przesiewowe w kierunku zakażenia HIV (oznaczenie przeciwciał IgM i IgG przeciwko HIV1, HIV2) oraz wirusowemu zapaleniu wątroby typu B i C (oznaczenie przeciwciał HCV, antygenu HBs);
• badanie histologiczne biopsji skóry;
• badanie mikroskopowe skrobania ze skóry roztocza świerzbu;
• oznaczanie przeciwciał swoistych dla alergenów w surowicy (żywność, gospodarstwo domowe, pyłki, naskórek, leki, ukąszenia owadów).

Zgodnie ze wskazaniami wyznaczane są konsultacje z innymi specjalistami: gastroenterologiem, neuropatologiem, endokrynologiem, otorynolaryngologiem, ginekologiem, onkologiem, fizjoterapeutą.

Świąd dziecka

• Ukąszenia owadów
• Liszajec
• Kontaktowe zapalenie skóry
• Świerzb
• Wysutkowa wysypka na leki
• Zespół Gianottiego - Crosti
• Grudkowata letnia wysypka polimorficzna
• Liniowa dermatoza pęcherzowa zależna od IgA
• Ostra lichenoidalna i varioliform parapsoriasis
• Reakcja id (autoekspresja)
• Opryszczkowe zapalenie skóry
• Przewlekła pitioza lichenoidalna

Świąd zwykli dorośli

• Opryszczkowe zapalenie skóry
• Świerzb
• Ukąszenia owadów
• Liszajec
• Kontaktowe zapalenie skóry

Węzłowy świąd

• Wiele keratoacanthomas
• Przerostowy liszaj płaski
• Wiązane świerzb
• Papuloza limfatyczna
• Rogowacenie słoneczne
• Chłoniak rzekomy
• Porost amyloidu
• Multicentric reticulohistiocytosis
• Perforowane zapalenie mieszków włosowych
• Choroba Flegla
• Choroba Kirle'a

Świąd w ciąży

• Wewnątrzwątrobowa cholestaza kobiet w ciąży
• Pemfigoid Ciąży
• Polimorficzna wysypka kobiet w ciąży
• Liszajec Herpetiform
• Wysutkowa wysypka na leki
• Kontaktowe zapalenie skóry
• Świerzb
• Ukąszenia owadów
• Pokrzywka

Świąd pigmentowy

• Pigment czerwony liszaj płaski
• Toksyczne Melasma
• Choroba Dowlinga - Degos
• Drenaż brodawczakowatości siatkówki

Słoneczna śliwka

• Lekka wysypka polimorficzna
• Pokrzywka słoneczna
• Lekka ospa
• Toczeń rumieniowaty układowy
• Wiosenna wysypka na dzieci
• Porfiria
• Zdjęcie grawerowane atopowe zapalenie skóry
• Papuloza limfatoidalna
• Wrodzona porfiria erytropoetyczna (choroba Gunthera)
• Późna porfiria skórna (urocoproporphyria)
• Protoporfiria erytropoetyczna

Ogólne uwagi na temat terapii

• Leki przeciwhistaminowe II generacji są lekami pierwszego wyboru. Jeśli to konieczne, jeśli działanie uspokajające może być korzystne, należy zastosować leki przeciwhistaminowe I generacji.
• Przy utrzymującym się przebiegu choroby stosuje się leki glikokortykosteroidowe o działaniu ogólnoustrojowym.
• W terapii zewnętrznej stosuje się roztwory barwników anilinowych (błękit metylenowy, fukorcyna, zieleń diamentowa), miejscowe preparaty glukokortykosteroidowe
• Wskazania do hospitalizacji - brak

• zaprzestanie postępu choroby;
• redukcja swędzenia;
• regresja wysypki.

Wymagania dotyczące wyników leczenia

• ustanie swędzenia;
• rozdzielczość wysypki.

Taktyka przy braku efektu leczenia

• Konsultacje z innymi specjalistami, identyfikacja i leczenie patologii somatycznej.

Terapia ogólnoustrojowa

• maleinian dimetindenu: dla dzieci w wieku od 1 miesiąca do 1 roku - 3-10 kropli doustnie 3 razy dziennie; dzieci w wieku od 1 roku do 3 lat - 10-15 kropli doustnie 3 razy dziennie; dzieci w wieku od 3 do 12 lat - 15-20 kropli doustnie 3 razy dziennie; dzieci w wieku powyżej 12 lat i dorośli - 20-40 kropli doustnie 3 razy dziennie przez 14-28 dni lub
• loratadyna: dla dzieci w wieku od 2 do 12 lat - 5 mg (5 ml) 1 raz dziennie doustnie; dzieci w wieku powyżej 12 lat i dorośli - 10 mg (10 ml) 1 raz dziennie doustnie przez 14-28 dni lub
• desloratadyna: dla dzieci w wieku od 2 do 5 lat - 1, 25 mg (2,5 ml syropu) raz dziennie doustnie, dla dzieci w wieku od 6 do 11 lat - 2,5 mg (5 ml syropu) raz dziennie doustnie, dla dzieci powyżej 12 lat i dorosłych - 5 mg (10 ml syropu) 1 raz dziennie doustnie przez 14-28 dni lub
• feksofenadyna chlorowodorek: dla dzieci w wieku od 6 do 12 lat - 30 mg doustnie 1-2 razy dziennie, dla dzieci powyżej 12 lat i dorosłych 120-180 mg doustnie 1 raz dziennie przez 14-28 dni lub
• lewocetyryzyna: dzieci powyżej 6 lat i dorośli - 5 mg doustnie 1 raz dziennie przez 14-28 dni lub
• cetyryzyna chlorowodorek: dzieci w wieku od 6 do 12 miesięcy - 2,5 mg (5 kropli) doustnie 1 raz dziennie, dzieci w wieku od 1 do 2 lat - 2,5 mg (5 kropli) doustnie 1-2 razy dzień, dla dzieci w wieku od 2 do 6 lat - 2, 5 mg (5 kropli) doustnie 2 razy dziennie lub 5 mg (10 kropli) doustnie 1 raz dziennie, dla dzieci powyżej 6 lat i dorosłych - 5 mg doustnie 1 raz dziennie przez 14-28 dni lub
• chlorowodorek chloropiraminy: dzieci w wieku od 1 miesiąca do 1 roku 5 mg (0,25 ml roztworu) domięśniowo 1 raz dziennie; dzieci w wieku od 1 roku do 6 lat - 10 mg (0,5 ml roztworu) domięśniowo 1 raz dziennie; dzieci w wieku od 6 do 14 lat - 10-20 mg (0,5-1 ml roztworu) domięśniowo 1 raz dziennie; dzieci w wieku powyżej 14 lat i dorośli - 20-40 mg (1-2 ml roztworu) domięśniowo 1 raz dziennie przez 5-7 dni lub
• chloropiramina chlorowodorek: dla dzieci w wieku poniżej 1 roku - 6, 25 mg doustnie 2-3 razy dziennie; dzieci w wieku od 1 do 6 lat - 8, 3 mg doustnie 2-3 razy dziennie; dzieci w wieku od 6 do 14 lat - 12,5 mg doustnie 2-3 razy dziennie; dzieci w wieku powyżej 14 lat i dorośli - 25 mg doustnie 3-4 razy dziennie przez 5-7 dni lub
• chlorowodorek difenhydraminy: dla dzieci w wieku od 2 miesięcy do 2 lat - 2-5 mg doustnie 2 razy dziennie, dla dzieci w wieku od 2 do 5 lat - 5-15 mg doustnie 2 razy dziennie, dla dzieci w wieku od 5 do 12 lat - 15-30 mg doustnie 2 razy dziennie, dla dzieci powyżej 12 lat i dorosłych - 30-50 mg doustnie 3 razy dziennie przez 5-7 dni lub
• chlorowodorek difenhydraminy: dla dzieci powyżej 12 lat i dorosłych 10-50 mg (1-5 ml roztworu) domięśniowo 1-3 razy dziennie przez 5-7 dni lub
• femaran klemastyny: dla dzieci w wieku od 1 do 3 lat - 2-2,5 ml (200-250 mcg) doustnie 2 razy dziennie; dzieci w wieku od 3 do 6 lat - 5 ml (500 mcg) doustnie 2 razy dziennie; dzieci w wieku od 6 do 12 lat - 0,5-1 mg doustnie 2 razy dziennie, dzieci powyżej 12 lat i dorośli - 1 mg doustnie 2 razy dziennie przez 5-7 dni lub
• femaran klemastyny: dla dzieci - 25 mg na kg masy ciała na dobę domięśniowo; dorośli - 2 mg 2 razy dziennie domięśniowo przez 5-7 dni lub
• Chifenadyna chlorowodorek: dzieci w wieku od 2 do 3 lat - 5 mg doustnie 2-3 razy dziennie, dzieci w wieku od 3 do 7 lat - 10 mg doustnie 2 razy dziennie, dzieci w wieku od 7 do 12 lat - 10- 15 mg doustnie 2-3 razy dziennie, dla dzieci powyżej 12 lat i dorosłych - 25-50 mg doustnie 2-4 razy dziennie przez 5-7 dni lub
• Ebastin: dla dzieci w wieku od 6 do 12 lat - 5 mg (5 ml syropu) doustnie 1 raz dziennie, dla dzieci w wieku od 12 do 15 lat - 10 mg (10 ml syropu) doustnie 1 raz dziennie, dla dzieci powyżej 15 lat lat i dorośli - 10-20 mg (10-20 ml syropu) doustnie 1 raz dziennie przez 10-14 dni.

• hydroksyzyna: dla dzieci w wieku od 1 roku do 6 lat - 1-2, 5 mg na kg masy ciała dziennie, dla dzieci powyżej 6 lat - 1-2 mg na kg dziennie, dla dorosłych - 25 mg 2-4 razy dzień przez 3-4 tygodnie.
• talidomid jest przepisywany w leczeniu świądu słonecznego i prowadzi do znacznej poprawy średnio o 50 dni. Początkowe dawki 50-100 mg dla dzieci i 100-200 mg dla dorosłych, doustnie co 24 godziny, a następnie zmniejszenie dawki.

• prednizon 20-40 mg dziennie doustnie przez 1-2 miesiące, a następnie wycofanie lub
• 1 ml betametazonu raz na 2-3 tygodnie domięśniowo, w ciągu 3-4 zastrzyków.

4.Antybiotyki są przepisywane w leczeniu świądu pigmentowego..

• minocyklina 100 mg na dobę
• doksycyklina 100-200 mg na dobę
• makrolidy (erytromycyna, klarytromycyna, josamycyna)

Terapia zewnętrzna

• octan hydrokortyzonu w postaci aplikacji 1-3 razy dziennie przez 2-4 tygodnie lub
• aceponian metyloprednizolonu w postaci aplikacji 1 raz dziennie przez 2-4 tygodnie lub
• fliwetazon piwalan w postaci aplikacji 1-3 razy dziennie przez 2-4 tygodnie lub
• dipropionian alklometazonu w postaci aplikacji 1-3 razy dziennie przez 2-4 tygodnie lub
• dipropionian betametazonu w postaci aplikacji 1 raz dziennie przez 2-4 tygodnie lub
• walerianian betametazonu w postaci aplikacji 1-3 razy dziennie przez 2-4 tygodnie lub
• furoinian mometazonu w postaci aplikacji 1 raz dziennie przez 2-4 tygodnie lub
• hydrokortyzon 17-maślan w postaci aplikacji 1-3 razy dziennie przez 2-4 tygodnie lub
• acetonit triamcynolonu w postaci aplikacji 1-3 razy dziennie przez 2-4 tygodnie lub
• propionian flutykazonu w postaci aplikacji 1-3 razy dziennie przez 2-4 tygodnie lub
• acetonid fluocynolonu w postaci aplikacji 1-3 razy dziennie przez 2-4 tygodnie lub
• propionian klobetazolu w postaci aplikacji 1-2 razy dziennie. w ciągu 2-4 tygodni.

W przypadku sęku świądowego wskazane są domięśniowe zastrzyki leków glikokortykosteroidowych - hydrokortyzon, triamcynolon, dipropionian betametazonu.

2. Pasty, kremy, maści zawierające smołę, ichtiol, naftalan (5-10% maści smołowej, 2-5% naftalan, 3-5% borowy - 5-10% maści smołowej, 5% maści ichtiolowej) w nocy pod okluzją ubieranie na 3 tygodnie.

3. Kremy i maści ze środkami przeciwświądowymi - mentol, anestezina, difenhydramina, fenistil.

Świąd (świąd)

Świąd (świąd) jest przewlekłą chorobą z grupy dermatoz neuroalergicznych, w której na skórze pojawiają się grudki grudkowe, pęcherzykowe, guzkowe erupcje, któremu towarzyszy silne swędzenie.

Klasyfikacja świądu

Obecnie w praktyce klinicznej zwykle klasyfikuje się chorobę w następujący sposób:

• świąd dla dzieci (strofulus, pokrzywka dla dzieci);
• świąd dorosłych (świąd prosty);
• sękowy świąd (uporczywa grudkowa plamka, guz neurodermitowy).

Oprócz wyżej wymienionych niezależnych jednostek nosologicznych wyróżnia się objawowy świąd:

• świąd w ciąży;
• świąd sezonowy (lato, zima);
• świąd limfatyczny, limfogranulomatyczny.

Świąd dzieci (strofulus, pokrzywka niemowląt) dotyka dzieci w wieku od sześciu miesięcy do 3-5 lat. Najczęściej choroba jest przejawem skazy alergicznej w odpowiedzi na wprowadzenie żywności uzupełniającej..

Patogeneza świądu wieku dziecięcego wiąże się z uczuleniem na mleko krowie, czekoladę, miód, owoce cytrusowe, truskawki itp. Czasami choroba jest przyczyną uczulenia na lek lub robak pasożytniczy.

Rozwój świądu jest wspierany przez niektóre anatomiczne i fizjologiczne cechy struktury skóry dzieci. We wczesnym dzieciństwie w skórze właściwej dominują elementy komórkowe, a zróżnicowanie i struktura morfologiczna struktur włóknistych nie jest doskonała. Funkcjonalna labilność naczyń limfatycznych i kanalików u dzieci prowadzi do częstego powstawania jezior limfatycznych, co z kolei prowadzi do łatwego początku obrzęku skóry. W skórze dzieci jest wiele komórek tucznych, które wytwarzają dużą liczbę substancji biologicznie czynnych. Przyczynia się to do tego, że w skórze dziecka występuje wiele reakcji alergicznych i pseudoalergicznych..

Oczywiście jedną z wiodących ról w tworzeniu strobulów jest rozwój umysłowy i emocjonalny dziecka. Fakt ten odnotowano pod koniec XIX wieku, kodeks naukowców interesował związek między stanem układu nerwowego, tłem emocjonalnym a chorobami skóry u dzieci. Dermatolog domowy A. G. Polotebnov zawsze stosował się do punktu widzenia, że ​​stan układu nerwowego odgrywa wiodącą rolę w patogenezie wielu chorób skóry.

Według najnowszych badań rozwój alergicznych dermatoz i świądu jest w szczególności spowodowany zespołem dysfunkcji wegetatywno-trzewnej. Badania naukowe potwierdziły, że u niemowląt cierpiących na choroby alergiczne dominuje ton układu przywspółczulnego.

Przywspółczulny układ nerwowy nasila reakcję organizmu genetycznie predysponowanego do atopii na wprowadzenie alergenu. Często towarzyszą temu zaburzenia przewodu żołądkowo-jelitowego (częste stolce, zwiększona ruchliwość jelit), niedobór enzymów, co prowadzi do zaburzenia wchłaniania i trawienia oraz pogarsza przebieg choroby. Często dysfunkcje wegetowisceralne występują z zespołem zwiększonej pobudliwości neuro-odruchowej, która jest wspierana upartym swędzeniem ze strofulusem. Ponadto u dzieci z świądem obserwuje się zaburzenia układu nerwowego: bezsenność, drażliwość, łzawienie.

Świąd dorosłych rozwija się częściej u kobiet w średnim wieku lub starszych, często na tle zaburzeń czynności przewodu pokarmowego, układu hormonalnego, chorób psychicznych i onkologicznych. U dzieci i dorosłych rozwój świądu może być związany z alergiami pokarmowymi..

Na powierzchniach prostowników kończyn, a później na tułowiu, pojawiają się świądowe wysypki, mające wygląd półkulistych grudek o czerwono-brązowym kolorze i gęstej konsystencji. Wysypki pokryte są krwawą skórką o średnicy nie większej niż 3 mm. Guzki rozproszone po całym ciele nie łączą się, czemu towarzyszy silne swędzenie. Przewlekły świąd z okresowymi nawrotami.

Gaida nodosum Hyde jest rzadką chorobą polietiologiczną, w której patogenezie występują zaburzenia metaboliczne, autointoksykacja, patologia układu hormonalnego, atopia, inwazje robakowe.

Bierze się również pod uwagę rolę zmian immunologicznych w rozwoju dermatoz, ponieważ pacjenci z tą chorobą często mają wysoki poziom IgE w surowicy krwi. Zachodni naukowcy uważają, że ponieważ limfocyty T są zdolne do wytwarzania znacznej liczby mediatorów zapalnych (histaminy, leukotrienów, interleukiny-31) i mają zwiększoną aktywność migracyjną, ich liczba koreluje z intensywnością swędzenia.

Świąd guzowaty Hydea często rozwija się u kobiet po 40 latach. Początkowi choroby towarzyszy silny świąd, który wznawia się kilka razy dziennie. Na skórze pojawiają się stałe półkuliste grudki o brązowo-czerwonym kolorze. Ich wielkość waha się od grochu do orzecha laskowego, zlokalizowanego na kończynach. Stopniowo charakteryzuje się zmiana koloru grudek - od jasnoróżowego przez brązowo-czerwony do cyjanotycznego. Ciągłe drapanie prowadzi do pojawienia się krwawych skorup lub jaskrawych narośli na powierzchni grudek. Elementy wysypki mogą być pojedyncze lub wielokrotne, mogą być grupowane, ale nigdy się nie łączą. Po długotrwałym uporczywie grudki pozostawiają wokół nich pigmentowane blizny..

Diagnoza i leczenie świądu

Leczenie pacjentów z świądem powinno być kompleksowe i obejmować pełne badanie pacjenta w celu wyeliminowania ognisk przewlekłego zakażenia, wykluczenia raka i zaburzeń układu hormonalnego.

Zalecenia kliniczne dotyczące diagnozy świądu obejmują wyznaczenie ogólnej analizy krwi i moczu, oznaczenie glukozy we krwi obwodowej, biochemiczne badanie krwi w celu ustalenia poziomu całkowitego białka ALT, AST, całkowitej bilirubiny, fosfatazy alkalicznej, kreatyniny i mocznika. Wskazane jest zbadanie kału pod kątem dysbiozy i obecności robaków..

Pierwszym krokiem w leczeniu świądu jest przestrzeganie diety hipoalergicznej: wykluczenie przyjmowania alergenów pokarmowych, barwników spożywczych, konserwantów, pikantnych, wędzonych potraw, alkoholu.

Terapia farmakologiczna obejmuje wyznaczenie leków przeciwhistaminowych, których wybór i dawka zależy od stopnia swędzenia, ponieważ ten szczególny objaw choroby wynika z poziomu histaminy w organizmie, a terapia biorezonansowa w Moskwie może być również zastosowana w celu zwiększenia efektu.

Histamina wiąże się z receptorami H1 i H2. Wraz z działaniem histaminy na tym pierwszym zwiększa się napięcie mięśni gładkich oskrzeli, co może prowadzić do duszności astmatycznej, zwiększa się ruchliwość jelit, której towarzyszy biegunka. Histamina powoduje również zwiększoną przepuszczalność naczyń krwionośnych, co prowadzi do powstawania szczelin między komórkami śródbłonka żył. Osocze wnika w te luki, tworząc obrzęk śródskórny..

Oddziałując z receptorami H2, histamina wpływa na częstość akcji serca, spowalniając ją i wytwarzając kwas solny w żołądku, stymulując ten drugi proces. Ponadto histamina działa jako neuroprzekaźnik niezbędny do czuwania..

Obecnie w leczeniu świądu stosuje się szeroką gamę leków przeciwhistaminowych - chloropiraminę, mebhydrolinę, chifenadynę, klemastynę, dimetinden, loratadynę, desloratadynę. Cetyryzyna jest uważana za bardzo dobry lek, którego stosowanie jest preferowane u pacjentów z przewlekłymi postaciami alergicznej dermatozy.

Oprócz leków przeciwhistaminowych w leczeniu świądu zaleca się stosowanie leków o działaniu uczulającym - glukonian wapnia, tiosiarczan sodu. Ważnym aspektem leczenia choroby alergicznej jest powołanie enterosorbentów - linex, diosmectite.

W kompleksowym leczeniu świądu powinny obejmować preparaty enzymatyczne - mezim, festal, środki uspokajające - waleriana, nalewka z piwonii. Miejscowe środki znieczulające można zastosować w celu złagodzenia swędzenia - zastosowania 2% maści borowo-naftalanowej, 2% maści borowo-ichtiolowej, maści glukokortykoidowe.

Fizjoterapia zajmuje ważne miejsce w leczeniu świądu. Dzieci i dorośli z objawami neurastenii zaleca się wyznaczenie elektrosnu, ultradźwięków z hydrokortyzonem na kręgosłupie. Dobry efekt można uzyskać stosując terapię diadynamiczną regionu szyjnych współczulnych węzłów, elektroforezę difenhydraminy endonosalnie, terapię mikrofalową obszaru projekcji nadnerczy paravertebrally, inductothermy. Kąpiele siarczkowe poprawiają metabolizm skóry, stymulują reakcje redoks.

Dlaczego występuje świąd: objawy, rodzaje i leczenie u dorosłych i dzieci

Świąd lub świąd jest chorobą dermatologiczną z wysypką guzkową na różnych częściach ciała. Pęcherzyki, erozja, grudki w niektórych postaciach choroby osiągają 15 mm.

Charakterystycznym objawem jest silne swędzenie, powodujące cierpienie pacjenta. Świąd rozwija się u dzieci poniżej piątego roku życia i dorosłych w wieku 50 lat i starszych.

Przyczyny choroby

Głównym czynnikiem jest uczulenie organizmu. Rezultatem jest alergiczne zapalenie skóry..

• u niemowląt białko mleka krowiego lub piersi;
• u starszych dzieci - jajka, babeczki, truskawki, czekolada, niektóre rodzaje ryb, grzyby;
• wywołać świąd u dorosłych - miód, wędliny, przyprawy, pikantne potrawy, alkohol.

Inne przyczyny świądu obejmują:

• dziedziczna skłonność do reakcji alergicznych;
• robaki pasożytnicze;
• dysbioza;
• naruszenie dróg żółciowych;
• neurastenia;
• zaburzenia snu;
• guzy narządów wewnętrznych;
• zapalenie pęcherzyka żółciowego;
• przewlekłe zapalenie wątroby;
• limfogranulomatoza.

Naukowcy zwrócili uwagę na sezonowość choroby na obszarach wiejskich. Wielu badaczy jest pewnych: świąd występuje przy ukąszeniach owadów - kleszczy, komarów, pcheł.

informacje ogólne

Każdy rodzaj choroby ma charakterystyczne objawy. Kluczowe cechy są wspólne dla wszystkich odmian..

Podejrzewanym świądem powinno być, gdy:

• wysypki krostkowe;
• nie do zniesienia swędzenie;
• krwawe skórki w miejscach czesania.

Rodzaje chorób

We współczesnej dermatologii wskazane są trzy główne kategorie choroby:

• świąd dorosłych Behnier lub świąd;
• świąd (pokrzywka grudkowa, strobulus);
• Świąd guzowaty Hyde'a.

Specjalne formy świądu:

Przeczytaj o różnych typach i formach tej choroby. Poszukaj skutecznych zabiegów..

Na naszej stronie możesz dowiedzieć się wszystkiego o mięczak zakaźny na skórze i jak się go pozbyć.

O leczeniu dermatofibroma ludowe środki przeczytasz pod tym adresem.

Diagnoza dolegliwości

Po badaniu wzrokowym i podejrzeniu świądu dermatolog przepisuje serię testów. Przeprowadzenie badań wykluczy świerzb, atopowe zapalenie skóry, liszaj płaski. Wielu pacjentów zostaje skierowanych na konsultacje z endokrynologiem i gastroenterologiem.

• skrobanie tylne za pomocą ran;
• dermatoskopia wysypek;
• analiza dysbiozy;
• kał na jajach robaków;
• badanie ultrasonograficzne wątroby i trzustki;
• test wątroby;
• badania enzymów trzustkowych.

Świąd lub świąd dorosły

• pojawienie się guzowatych wysypek na pośladkach, brzuchu, powierzchni prostownika kończyn, z tyłu;
• na obszarach zgięcia rąk i nóg, na powierzchni guzków zwykle nie;
• formacje rosną do 5 mm;
• wygląd grudek jest półkulisty, stożkowy;
• powierzchnia jest gęsta, kolor jest brązowo-czerwony;
• u niektórych pacjentów grudki są jaskrawoczerwone;
• formacje pokryte są skórnymi krwotocznymi skórkami;
• wkrótce po pojawieniu się grudek występuje silne swędzenie.

W drugim przypadku ciągłe swędzenie i zauważalna wada kosmetyczna na skórze prowadzą do rozwoju nerwicy, stanów depresyjnych, zaburzeń snu, gwałtownej zmiany nastroju. W przypadku braku odpowiedniej terapii świąd jest obarczony powikłaniami. Rozwija się:

• Furunculosis.
• Zapalenie mieszków włosowych.
• Zapalenie kości i szpiku.
• Pyoderma.

Jak leczyć świąd u dorosłych? Kompleksowa terapia.

• Leki przeciwhistaminowe łagodzące swędzenie i eliminujące skutki reakcji alergicznych. Skuteczne: Suprastin, Cetrin, Tavegil, Zirtek, Kestin, Fenkarol.
• Leki zmniejszające napięcie nerwowe. Skuteczne rozwiązanie 2% nowokainy domięśniowo w 5 ml co drugi dzień. Pokazywanie - bromki, Persen, Novo-Passit, środki uspokajające.
• Wraz z powstaniem erozji zalecana jest terapia zagęszczająca. W ciężkich przypadkach wskazane są kortykosteroidy, częściej - prednizon. Kurs trwa do 5 tygodni, dzienna dawka wynosi 20-25 mg.
• Wtórne zakażenie jest eliminowane przez antybiotyki, fluorochinolony, sulfonamidy.
• Środek przeczyszczający, wywar z kory rokitnika, siarczan magnezu 15% 3 razy dziennie za 1 łyżkę pomoże pozbyć się zaparć. l.
• Do leczenia powiększonych węzłów chłonnych konieczna jest fonoforeza z maściami przeciwdrobnoustrojowymi, ogólna terapia stymulująca.
• Odbiór kompleksów witaminowych pomoże wzmocnić organizm.
• Osłabiaj swędzenie i rozpuść nacieki maści za pomocą substancji przeciwświądowych - naftalanu, ichtiolu, smoły. W przypadku niedopuszczalnego swędzenia skórę najpierw traktuje się roztworem 1-2% mentolu, 2-4% cytrynianu, 2% fenolu.

Świąd

• wiele wysypek pojawia się na skórze w postaci małych guzków;
• formacje zwiększają się do 5 mm, z czasem wysypki zamieniają się w pęcherzyki;
• małe pęcherze pękają, dochodzi do erozji, pokryte surowymi skórkami;
• lokalizacja wysypki - twarz, tułów, prostowniki kończyn;
• czasami na podeszwie i dłoniach pojawiają się grudki o wielkości do 7 mm;
• powierzchnia pokryta bąbelkami i erozją, silnie swędzi.

Liczne wysypki, swędzenie, rany powodują cierpienie dziecka. Rozwija się:

• nerwowość;
• zaburzenia snu;
• drażliwość.

Ciężkie formy mogą przejść do:

• atopowe zapalenie skóry;
• świąd dorosłych;
• świądowy wyprysk.

Transformacja choroby jest wskazywana przez:

• powiększone węzły chłonne w pachwinie i na wewnętrznej powierzchni bioder;
• anhydrosis;
• zwiększona suchość skóry.

Terapia u dzieci rozpoczyna się od zmiany diety:

• oprócz mleka matki niemowlęta otrzymują 10 kropli odciągniętego mleka na 15 minut przed kolejnym karmieniem;
• dermatolodzy zalecają wczesne włączenie kefiru, niskotłuszczowego twarogu;
• starsze dzieci przy pierwszych objawach choroby potrzebują oszczędnej diety z przewagą produktów z kwasu mlekowego, warzyw i owoców, gotowanej wołowiny. Nie zapomnij o oliwie z oliwek i oleju słonecznikowym.

• leki przeciwhistaminowe - Tavegil, Diazolin, Clemastine, Desloratidine;
• witaminy A, C, witaminy z grupy B;
• środki uspokajające - Waleriana w tabletkach;
• enzymy spożywcze - Mezim, Festal;
• kremy i maści z glukokortykoidami;
• w zaawansowanych przypadkach wskazane jest stosowanie małych dawek leków hormonalnych w środku. Leczenie za pomocą silnych leków odbywa się w szpitalu;
• wanny z wywaru z rumianku, kory dębu, sznurka, otrębów.

Wiązany świąd Hyde'a

Choroby dermatologiczne występują u kobiet w wieku 40 lat i starszych. Patologia jest dość rzadka, w większości przypadków ludzie z zaburzeniami nerwowymi o różnym nasileniu są chorzy. Częsty stres jest jednym z czynników wyzwalających..

Ten typ choroby skóry rozwija się wraz z:

• uraz skóry;
• ukąszenia owadów.

Przewlekłej dermatozie towarzyszy silne swędzenie. Przebieg choroby jest długi, często rozwijają się komplikacje. U wielu pacjentów choroba występuje na tle patologii pęcherzyka żółciowego, zaburzeń metabolicznych, uszkodzenia wątroby.

• na częściach prostowników nóg czasami pojawiają się duże grudki o kształcie półkuli na tułowiu i ramionach;
• gęste formacje osiągają rozmiar 6-15 mm;
• podczas czesania grudki otwierają się, powstaje powierzchnia erozyjna;
• po chwili skóra wysycha, pojawiają się brudne brązowe skórki;
• jeśli nie są leczone, ogniska rosną, duże obszary swędzą i zapalają skórę;
• stres prowadzi do niekontrolowanego czesania dotkniętych obszarów.

Leczenie:

Choroba jest trudna do wyleczenia. Zadaniem dermatologa jest zmniejszenie swędzenia i zapobieganie zadrapaniom skóry..

• maści i kremy kortykosteroidowe pod opatrunkami z tworzywa sztucznego;
• miejscowe sterydy. Kurs - od 2 do 4 tygodni 2 razy dziennie;
• zastrzyki z kortykosteroidów do ogniskowej;
• leki regenerujące - tiosiarczan sodu 3%, glukonian wapnia;
• leki przeciwhistaminowe - Cetrin, Diazolin, Suprastin;
• tarcie anesteziną, mentolem;
• codzienna aplikacja żelu Fenistil.

Wielu pacjentów dobrze toleruje fototerapię i krioterapię. Pamiętaj, aby przestrzegać oszczędnej diety, leczyć choroby w tle.

Specjalne formy świądu są mniej powszechne. Występują swędzące i guzkowe wysypki, podobnie jak w przypadku głównych rodzajów chorób.

Jak usunąć kukurydzę z pięty, przeczytaj ten artykuł.

Jeśli klikniesz link http://vseokozhe.com/bolezni/rozatsea/na-kozhe-litsa.html, możesz dowiedzieć się wszystkiego o objawach trądziku różowatego na twarzy.

Świąd słoneczny lub letni

Patologia występuje u osób cierpiących na choroby wątroby i zaburzenia metaboliczne. Czynnik prowokujący - ekspozycja na światło słoneczne.

Manifestacje są podobne do innych rodzajów patologii, dotknięte obszary skóry mają oznaki neurodermit.

• maści przeciwsłoneczne;
• kortykosteroidy;
• pasta furacylinowa;
• maść ichtiolowa;
• hepatoprotektory;
• kwas nikotynowy;
• cyjanokobalamina;
• tiamina;
• leki przeciwhistaminowe;
• oszczędna dieta.

Świąd starczy

Drugie imię to starcze swędzenie. Choroba występuje u mężczyzn w wieku powyżej 70 lat..

• miażdżyca;
• choroba metaboliczna;
• choroby endokrynologiczne.

• skóra jest sucha;
• silne swędzenie w nocy.

Skuteczne leczenie jest możliwe dzięki wyeliminowaniu czynników prowokujących. Wskazane są leki przeciwhistaminowe, uspokajające, wzmacniające..

Fizjoterapia

Dla wszystkich rodzajów skutecznych chorób:

• kąpiele z solą morską, skrobią, wywarami z ziół, ekstraktem z drzew iglastych;
• generalny Uralski Okręg Federalny;
• fonoforeza z hydrokortyzonem;
• elektryczny sen;
• induktotermia;
• elektroforeza medyczna.

Metody ludowe

Przed użyciem domowych przepisów skonsultuj się z dermatologiem. Używaj sprawdzonych produktów, które obejmują zioła i produkty naturalne..

Popularne metody i przepisy:

• Kąpiele skrobiowe. Rozpuść 50 g skrobi w wodzie. Wlać zawartość kubka do kąpieli ciepłej wody. Czas trwania procedury –15–20 minut.
• Wanny z wywar z pąków brzozy. Zalej 200 g nerek dwoma litrami wrzącej wody, gotuj przez 2 minuty. Po 3 godzinach odcedź bulion, dodaj do kąpieli. Czas trwania procedury - do pół godziny.
• Kompres z dyni i ziemniaków. Zetrzeć warzywa, nie spuszczać soku. Przykryj mieszaninę opatrunkiem z gazy, połóż kompres na dotkniętych obszarach, przymocuj pergamin na górze. Trzymaj godzinę lub dwie, a następnie wymień na świeżą mieszankę. Powtarzaj procedurę codziennie.

Dieta na świąd

Bez przestrzegania pewnych zasad żywieniowych choroba będzie postępować. Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarzy:

• ogranicz pikantne, pikantne, słone potrawy;
• zmniejszyć ilość węglowodanów;
• jedz więcej owoców i warzyw;
• zwracać szczególną uwagę na beztłuszczowe produkty z kwasu mlekowego;
• pić dużo płynów;
• ograniczyć ilość kawy, mocnej herbaty, kakao;
• zrezygnować z alkoholu.

Działania zapobiegawcze

Choroba dermatologiczna nie jest zakaźna. Przestrzegaj następujących zaleceń, aby zapobiec występowaniu guzowatych wysypek:

• unikać stresujących sytuacji;
• wzmocnić odporność;
• leczyć patologie narządów wewnętrznych;
• Jedz dobrze;
• w czasie ciąży ważne jest, aby przyszłe matki porzuciły produkty wywołujące alergie;
• monitorować stan skóry;
• nie jedz produktów alergicznych.

W następnym filmie lekarz kliniki kosmetologii i dermatovenerologii opowiada wszystko o świądzie:

Czy podoba ci się ten artykuł? Subskrybuj aktualizacje witryny przez RSS lub bądź na bieżąco z VKontakte, Odnoklassniki, Facebook, Google Plus lub Twitter.

Subskrybuj aktualizacje przez e-mail:

Powiedz swoim przyjaciołom!

Dlaczego występuje świąd: objawy, rodzaje i leczenie u dorosłych i dzieci: 4 komentarze

Krem Acriderm gk pomaga bardzo dobrze. Co więcej, od pierwszych minut łagodzi swędzenie i ogólnie ułatwia odczuwanie na skórze w miejscu pojawienia się plam. A kiedy nie dotykasz ani nie drapiesz, choroba szybko ustępuje.

Po hormonalnych maściach nadal muszę leczyć konsekwencje, lepiej posmarować naturalnymi, mam naftadermę w przypadku jakiejkolwiek skóry BJ, i to było bardzo przydatne w leczeniu świądu.

Od roku nie mogę pozbyć się świerzbu, wszystko zaczęło się latem od ukąszeń ziemnych muszek i komarów, podczas przetwarzania łóżek. Zadrapania przerodziły się w rany, swędzenie. Myśleliśmy, że roztocza swędzą. Nie pomogły maści, płyny z ziół, a skóra z wazilinowej bazy maści stała się jeszcze bardziej zainfekowana. Nie wiem, co robić przez cały czas. Skórki odklejają się i odrastają. Lekarze nie wiedzą. Maść siarkowa nie pomaga. nie wiem co robić.

Dobry dzień! Jestem chory, odkąd skończyłem 14 lat, oczywiście ona okresowo znika. Teraz mam 27 lat i żaden lekarz nie wie, jak leczyć. Jakiego rodzaju testów nie wziąłem ode mnie, czego po prostu nie potraktowałem (((oczywiście to smutne. A teraz w tej chwili jestem chory ((jutro pójdę do lekarza, tylko nie mam dla nich nadziei) i powiedzą coś dobrego lub nowego Życzę ci zdrowia, nie choruj!